1962 Eskisehir doğumlu olan sanatçımiz, 9 Eylül Üniversitesi İzmir Eğitim Fakültesi Plastik Sanatlar Bölümü 1983 mezunu, 1990 yılında kendi sanat atölyesini kuran Ataer, çocuk kitapları resimleme, uluslararası festivallerde cocuklarla workshop uygulamalan yanısıra, 15 yıldır özel ögretim kurumlarında öğretmenlik yapmaktadır.

Ataer, halen Avusturya Liseliler Vakfi Özel Alev ilköğretim okulunda ögrencileriyle birlikteliğini sürdürmektedir. Sanatçı;

"Resimlerim kadını cinsel bir nesne olarak gşren bakışları yatsıyorç İnsan vücudunuu ve yapısını seviyorumç İnsanın yalnızlığınıö yıkılmışlığınıö sevgisizliğini, güzel bekleyişiniö kadının toplumsal yazgısını- bir sorunu, bir tepkiyi üretiyorum bütün yapıtlarımda. Benim için sanat yapmak bir eylem, bir tepki biçimdir. Bence etkilere karşı duyarlı tepkilerin olmadığı yerde; herşey durağandır ve gelecek kayıgısından uzaktır. Resmin başına, düşünüp tasarlayarak otursamda, yaratının malzemeyle buluştuğu o gizemli süreçte, tasarladığımdan çok daha aşkın; beni doyuran bir nokta yakalıyorum. "

"Yapıtlarınıda belirli bir düsünceyi sürekli derinleştirmeye çalıştım. Serginin konseptine duygu yoğunluğu kazandırarak, izleyici ile bu noktada ilişki kurmayı amaçladım. Yaşamın sevinç ve üzüntülerine sirt çevirmedim. İlgimi toplumsal olaylara, toplumsal olayların etkeni insanin sosyal ekonomik ve kültürel çalkantılardaki karşı duruşuna yönelttim.

HEM YAPIT HEM SANATÇI DUYARLILIĞINI İZLEYİCİYE HiSSETiRMEYE ÇALIŞTlM.

Toplum olarak deger yargılarının sürekli değiştiği kaygan bir zeminde gelişen olayların ortasında yaşıyor olmamız, sanat üretimlerimin şekillenmesinde etkili oldu. Yapıtlarımın aracılığıyla bir ses verme yolunu seçtim. Resimlerimin formunu anlatımı güçlendirmek için içsellestirdim. Insanın değiştirilemeyen iç dünyasını dışavurumcu anlayışımla sergiledim.

Küreselleşen hayat alanımızda kişi olmanın keyifli ayrıcalıklarını değerlendirdim. Sisteme olan karşı duruşumu izleyiciyle paylaşmak istedim. Ama mutlaka hem toplumsal, hem kültürel alanda yeniden yapılanmayı sağlayacak bir dönüşümün beklentisini yapıtlanma konu seçtim. Bazı resimlerimde, toplumsal eleştirinin gerçekçi yöntemiyle yapıtlar vermis olan Kollwitz - Munch - Daumer gibi sanatçıları inceledim. Yapıtlarındaki gündemi yakalayışlarını, net, çarpıcı anlatımlarını gördüm. Günümüz insanının toplumsal olaylar karşısındaki tepkilerinden hiç de farklı değillerdi. Bunları yeniden yorumladım. Burada hedefim; sınırlar, diller, dinler, yasanan yüzyıl ne olursa olsun, insanın yazgısının ve tepkilerinin 2000'lere geldigimiz şu günlerde hala değişmediğini göstermekti." diyor.

 

Die 1962 in Eskisehir geborene Künstlerinn studierte bis 1983 an der Universität des 9. September in Izmir Bildene Künste. Sie gründete 1990 ihr eigenes Atelier und macht Illustrationen von Kinderbüchern, leitet Kunstworkshops für Kinder und arbeitet seit 15 Jahren als Lehrerin an privaten Schulen.

Sie sagt über ihre Bilder:
"Meine Bilder spiegeln den Blick auf die Frau als sexuelles Objekt. Ich liebe den Körper und die Struktur des Menschen. Ich versuche in meinen Werken die Einsamkeit, die Zerstörung, die Lieblosigkeit, die Erwartungen des Menschenn und das gesellschaftliche Los der Frau zu reproduzieren.

Für mich ist Kunst ein Ereignis, eine Reaktionsform. Meiner Meinung nach ist dort wo Unsensibilität gegenüber Einflüßen herrscht Stagnation und Desinteresse an der Zukunft.

Am Anfang eines Bildes, sitze ich da, denke und skizziere, in dieser geheimnisvollen Phase in der ich die Materialien aussuche, skizziere ich solange bis ich an einen Punkt komme, an dem ich zufrieden bin."

"Ich habe in meinen Arbeiten versucht einen bestimmten Gedanken zu vertiefen. Mit dem Konzept der Ausstellung [Yüzleşme; d.Ü.]wollte ich eine Vielfalt von Gefühlen ansprechen und so mit dem Betrachter in Kontakt treten.

ICH HABE IN ALLEN ARBEITEN VERSUCHT DIE SENSIBILITÄT DES KÜNSTLERS ERLEBBAR ZU MACHEN.

Die ihre Werturteile ständig verändernde Gesellschaft, in der wir leben, hat die Entstehung meiner Werke beeinflußt. Durch meine Werke habe ich versucht dem eine Stimme zu geben. Die Form meiner Bilder soll meine Aussage verstärken. Die unveränderbare innere Welt des Menschen habe ich in meinem Verständnis gezeigt.

Ich habe die Privilegien des Menschen in unserer globalisierten Welt aufgezeigt. Meine Haltung gegenüber dem System wollte ich mit dem Betrachter teilen. aber ich habe auch die gesellschaftliche und kulturelle Veränderung zum Thema genommen. Für manche meiner Bilder habe ich die gesellschaftskritischen Werke von Künstlern wie Kollwitz, Munch, Daumer studiert. In ihren Werken habe ich ihre konkrete und greifbare Einstellung zur aktuellen Themen gesehen. Sie waren nicht anders als die Reaktionen der heutigen Menschen auf gesellschaftliche Ereignisse. Ich interpretiere sie neu. Mein Ziel war hier welche Grenzen, Sprachen, Religionen es auch immer gibt, was die Menschen in diesem Jahrhundert auch immer erlebt haben, ihr Los und ihre Reaktionen haben sich auch im 21 Jahrtausend, in das wir gehn noch immer nicht verändert."